Op vrijdag 26 januari jl. neemt Combat3 bestaande uit Ronald de Gier, Laurens Burger en Peter Verhoeven het op tegen Alexandria ’66 9 uit Rotterdam, waarvoor uitkomen Paul Pronk, Otto Verschoor en Paul Daamen.
Ronald speelt als eerste tegen Paul P. en het gaat de eerste drie games gelijk op. Paul heeft vooral veel moeite met de service van Ronald, hetgeen bij 2 – 1 in games achter nog erger wordt door de zenuwen: 14-12, 9-11, 11-8 en 11-3: 1 – 0.
Peter ervaart tegen Otto, dat diens rubber wel erg traag is, waardoor hij vaak te ver van de bal staat. Na twee games te hebben gewonnen raakt Peter in de derde met 6-10 achter. Hij weet echter het tij te keren en wint toch in: 11-7,11-7 en 13-11: 2 – 0.
Laurens doet in zijn pot tegen Paul D. niet onder voor zijn teamgenoten en wint, zij het met enige moeite. Zowel Laurens als zijn tegenstander zijn erg wisselvallig: 11-8, 6-11, 11-8 en 11-7: 3 – 0.
“Een goed begin is het halve werk”, zegt men wel eens.
Het dubbelspel van Ronald en Laurens verloopt in het begin nog gunstig, maar gaandeweg de partij krijgen zij steeds minder vat op vooral de snelle ballen van Paul P. en de trage ballen van Otto, hetgeen verlies tot gevolg heeft: 11-7, 5-11, 3-11 en 5-11: 3 – 1
Na de “thee” treedt Peter aan tegen Paul P., die hij nog kent uit eerdere competities. Maar al gauw blijkt, dat de speler van Alexandria daar meer van opgestoken heeft, dan Peter. In de ene game speelt Peter goed en in de volgende bedroevend, zodat een vijfde game de beslissing moet brengen. Daarin gaat het gelijk op, maar delft hij het onderspit 2-11, 12-10, 11-8, 4-11 en 9-11: 3 – 2.
Ronald kruist de degens met Paul D. en het gaat opnieuw gelijk op, maar Ronald heeft aan het einde van iedere game iets extra’s met zijn service: 11-9, 11-7 en 11-8: 4 – 2.
Laurens in het volgende potje heeft duidelijk last van de absorberende rubbers van Otto en staat nogal eens te ver van de bal om deze goed te raken. Het wordt een enerverende strijd met hoogte- en dieptepunten over en weer, waarbij Otto uiteindelijk aan het langste eind trekt:
11-9, 7-11, 11-5, 6-11 en 8-11: 4 – 3.
Peter heeft in de volgende geen kind aan Paul D. en kan het zich permitteren om de teugels wat te laten vieren. Later verklaart Paul, dat hij bang was van de zijspinballen, die Peter regelmatig produceert:
11-6,11-3 en 11-8: 5 – 3.
Laurens komt tegen Paul P. snelheid te kort om de aanvallen te pareren en krijgt niet de kans om het zelf te doen. Dit is totaal anders dan spelen tegen Otto: 4-11, 9-11 en 4-11: 5 – 4.
In het laatste potje van Ronald tegen Otto weet hij wel raad met de traagheid en dreigt het een afstraffing te worden. Otto komt nog enigszins terug door zelf wat aan te vallen, maar het zijn de laatste stuiptrekkingen: 11-2, 11-3 en 11-8: 6 – 4.
De drie spelers van Combat hebben achteraf allen het gevoel, dat er meer in heeft gezeten, maar goed het is de eerste overwinning!!