Tafeltennis in Groningen – 2009
Vrijdag 28 augustus was het weer zover, de gebruikelijke vriendschappelijke wedstrijd tegen een, voor ons, onbekende vereniging in Nederland of België stond weer op het programma.
Dit maal bracht de zoektocht ons naar het hoge noorden van Nederland waar de tafeltennisvereniging GTTC ons wilde ontvangen.
Na een vroeg vertrek ( 12.30 uur ) vanwege de afstand, vertrokken 8 leden voor de lange doch aangename reis. Marco van Rijn zou zich tijdens de rit bij Assen aansluiten om het Combat team van 9 mensen compleet te maken. Christian Oosterlaan kon weer das bus regelen waar de onmisbare fietsen in gezet konden worden en Peter vd Pijl stelde zijn, volgens zijn zeggen, extreem betrouwbare Mazda ter beschikking. Christian ging via Zwolle en verloor door de drukte zo kostbare voorbereidingstijd voor de wedstrijd en Peter koos voor een toeristische maar snelle route via Lelystad waardoor er enige mobiele communicatie nodig was om een beetje gelijk aan te komen.
Zoals gezegd koos Peter voor de snelle route maar de betrouwbare Mazda gaf toch wat problemen. De roetfilter bleek verstopt te zijn. Doordat de feestverlichting in het dashboard ging branden ( was wel betrouwbaar ) moesten we snelheid minderen en als snel reden we als een kerstboom in de rondte in een ultieme poging om Groningen te bereiken. Toch wisten we de camping nog te halen waarna Peter de leasemaatschappij duidelijk moest maken dat de eerdere(!) reparatie niet afdoende bleek te zijn geweest. Uiteindelijk kwam Peter toch met een wel betrouwbare Ford het terrein op en was het toch eind goed al goed. Mogelijk kan Peter en volgende keer nog iets met de tips doen die hem gratis ter hand werden gesteld als bel ROET mobile en zo waren er nog enkele andere.
Genoeg hierover maar de sfeer was alweer zeer goed dat zal iedereen begrijpen. De 2 gehuurde blokhutten en de twee meegebrachte tentjes waren in een mum van tijd opgezet en ingericht en nadat er nog een slaapzak voor Christian geregeld was (vergeten) vertrokken we, op de fiets, naar het centrum van Groningen om een hapje te gaan eten. Onderweg hebben we nog even de locatie van de vereniging opgezocht en dit bleek exact op de weg naar het centrum te liggen dus, gezien het voorspelde weer, was dit een meevaller. In Groningen was het feest: Gronings Ontzet en er waren duizenden mensen op de been met bandjes, volle terrassen en een kermis op de markt. Tijdens het eerste biertje op het terras van eetcafé de Kleine Groote ( geen spelfout ) betrok de lucht enorm en waren we gedwongen binnen te gaan zitten waarna een ware stortbui over de stad trok. Gelukkig werd het na het eten droog waardoor we droog rond 20.00 uur bij GTTC arriveerden.
Na een eerste kennismaking werden de teams samengesteld en bleek dat de teams goed aan elkaar gewaagd waren. Dit resulteerde in zeer spannende wedstrijden en dus een goede tafeltennisavond. Uiteindelijk ging de wedstrijd van het eerste ( Marco, Robin, Thijs en Gerard ) ging verloren met 13-9 waarbij Robin al een topvorm demonstreerde. Het tweede en derde team bestaande uit Peter, Christian, Nancy, Ronald en Gert-Jan aangevuld met een heer van GTTC wonnen met 4-6 en 3-7.
Ronald en Nancy wisten hun ongeslagen status van dit seizoen te handhaven en zullen dus een prooi worden tijdens de onderlinge trainingswedstrijden om die ongeslagen status zo snel als mogelijk ongedaan te maken.
Na een zeer gezellige derde helft in de kantine wilde Richard van GTTC alle sporttassen wel even met de auto naar de camping terug brengen waardoor we iets meer bewegingsvrijheid kregen om met de fiets naar het centrum te gaan. Inmiddels ons aller vriend Harry van GTTC zou ons de weg wijzen naar de eerste gezellige kroeg en ging sportief gekleed in korte broek en op badslippers op de fiets mee.
Hij maakte een slechte beurt doordat die eerste kroeg nadat we net allen binnen waren, zelfs nog zonder biertje, besloot te sluiten. Hierna heeft hij ons nog naar twee andere kroegen en de ook onmisbare afsluiting in de vorm van een shoarmazaak gebracht. Bedankt hiervoor Harry, het waren goede keuzes. Harry zelf trok bleek weg en met een ietwat moeilijk gezicht gaf hij in de shoarma zaak aan niet mee te eten maar naar huis te zullen gaan. Na het bedanken begonnen wij toch de goede afmeting broodjes te verorberen en besloten ook wij af te nokken en naar de camping te gaan fietsen.
Christian heeft ons met zijn GPS systeem weer de goede weg kunnen wijzen en na wat site seeiing door Groningen kwamen we ca. 06.30 uur weer op de camping aan in een klantvriendelijke rustige omgeving waar vogels fluiten en de zon zich al zachtjes van zijn goede kant liet zien.
We konden gelukkig uitslapen en tussen 10.00 en 10.30 uur stond iedereen ( gelukkig ) zijn tanden weer te poetsen om daarna aan te schuiven aan het door de camping verzorgde ontbijt uit een picknickmand met de gebruikelijke koffie, thee en heerlijke broodjes met beleg. Nadat we nog een onverwacht buitje moesten trotseren hebben we alles opgeruimd en vetrokken we voor de gebruikelijke lunch op de terugweg naar Bleiswijk. Urk was de bestemming voor de lunch maar tijdens een wederom enerverende en gevaarlijke rit ( een auto voor ons verloor 2 banken uit de karlstad serie van Ikea met een hoes in ullevi grijs en de oudere dames die reden besloten in een sprint over de snelweg deze langs de kant te zetten ) besloten we mede door het weer door te rijden naar Utrecht. Daar aangekomen belanden we, op de plaats waar de speedboot race van de film Amsterdammed was opgenomen, in een gezellige tent Den Blauwe Draek waar een lunch verorberd werd variërend van zalm tot brood met 2 kroketten. Bij deze heren met de kroketten was het begrip balansdag nog niet geheel doorgedrongen. Geen speedboten dit maal maar wel nog ongetrouwde vrouwen die raar opgetuigd rond aan het varen waren en gezellig probeerde te doen. Geen vrijgezellengroepen voor ongetrouwde mannen gezien maar dit is niet verrassend aangezien iedereen weet dat alleen vrouwen dit soort gekkigheid uithalen. Ronald liep nog even het risico vol op de mond te worden gezoend door een dame verkleed als draak ( of was zij niet verkleedt? ) maar de naam Ronald was niet de juiste en hij liep deze kans mooi mis. Op weg naar huis nog even een ongeluk net gemist want er stond een auto met politiewagen op de linkerbaan stil maar verder verliep de reis het laatste stuk soepel en gesmeerd. Bij Gerard de zaak weer uitgepakt en de fietsen uitgedeeld en ieder ging met gelukkig en voldaan gevoel naar huis om waarschijnlijk een power napje te doen.
Al met al voor de achtste keer weer een zeer geslaagde vriendschappelijke wedstrijd waarin het sportieve aspect zeker niet verloren is gegaan.
Ik kijk al uit naar volgend jaar……………………… ……
Gerard.
Ps. Mocht je volgend jaar mee willen bestaat er zoals de meesten weten de mogelijkheid om per maan te sparen voor dit uitje. Het is nog steeds de bedoeling dat we een keer verder weg gaan als Nederland of België en voor dit waarschijnlijk duurdere tripje sparen we dan ook trouw. Meer info bij Robin.